بگذارید پدرانه بنویسم!

زنگ طلایی برای سیستان و بلوچستاندکتر علی میرزامحمدیروزنامه آفتاب یزد / دوشنبه 12 تیر 1402/ انتشار در صفحه ۱اخیرا گروه‌های سرود نوجوانان از استان‌های مختلف کشور در یک «مسابقه تلویزیونی به نام هماهنگ»، رقابت جذابی را شکل داده‌اند. داوران این مسابقه پس از دیدن کار هر گروه، رای خود را در قالب چراغ قرمز یا سبز به نمایش می‌گذارند و گروه‌هایی که بیشترین چراغ سبز و امتیاز را کسب کنند به مرحله بعد راه پیدا می‌کنند. اما هر داور در طول قسمت‌های مختلف مسابقه، یکبار حق استفاده از زنگ طلایی را دارد که با نواختن آن، حتی با وجود رای منفی و امتیاز پایین دیگر داوران، گروه به مرحله بعد راه پیدا می‌کند.این زنگ در این مسابقه برای گروه سرودی از سیستان و بلوچستان به صدا در آمد؛ در حالیکه با چراغ قرمز بیشتر داوران، گروه در عمل حذف شده بود. درست در لحظه ناامیدی، «امیریل ارجمند» آهنگ‌ساز و بازیگر کشورمان، حضار را شگفت زده کرد و زنگ طلایی را به صدا درآورد.این زنگ طلایی را می‌توان نمادی دانست که باید در بیشتر حوزه‌ها برای سیستان و بلوچستان به صدا در آید. برای این رویکرد بهتر است نه از عبارت «تبعیض مثبت» بلکه از «تمایز مثبت» بهره بگیریم؛ چراکه اینکار نه تبعیض بلکه عین عدالت است. دارویی برای عضو زخمی بدن، حسادت اعضای دیگر را بر نمی‌انگیزد؛ پس مهربانی ویژه در حق منطقه‌ای از مام میهن که زخمی سال‌ها بی‌مهری است باید خواست همه ایرانیان باشد.سیستان و بلوچستان چشم امید به ما دارد. نگاهی که از حصار کلیشه‌ها بیرون بیاد. نگاهی که از گاندوهای بلوچستان، به عنوان کلیشه‌ای در اشاره نمادین به جاسوس‌ها بهره نگیرد. نگاهی که فراموش نکند گاندوها نه تنها در فرهنگ بلوچی، نماد خشونت و خیانت نیستند بلکه رابطه مردم بلوچ با این , ...ادامه مطلب