مصايب يك دولت دوزيست

ساخت وبلاگ
دكتر علي ميرزامحمدي( جامعه شناس)
دولت دوزيست اصطلاح خودساخته اي است كه به كمك آن مي توان ريشه مشكلات و بحرانهايي را كه دولت هايي همانند دولت  يازدهم و دوازدهم با آن درگير هستند تحليل نمود. نخست بايد بين دولت ائتلافي و دولت دوزيست تمايز قايل شد. دولت ائتلافي در نظام های سیاسی پارلمانی که دولت از درون پارلمان بیرون می آید شكل مي گيرد. اما دولت دوزيست يا چندزيست با دولت ائتلافي از چند جهت تفاوت دارد :
 
نخست آنكه در اين دولتها، حزب به معناي واقعي و كاركردي آن وجود ندارد.
دوم اينكه كابينه دولت از درون پارلمان بیرون نمی آید بلكه پارلمان به عنوان فيلتري براي اعتماد يا عدم اعتماد به كابينه پيشنهادي رئيس جمهور عمل مي كند.
سوم اينكه انگيزه تشكيل دولت دوزيست بر خلاف دولت ائتلافي محدويتهاي قانوني نيست؛ بلكه اين انگيزه بيشتر توجه به مصالحي قلمداد مي شود كه در قوانين به آنها اشاره اي نشده است. مهمترين اين مصالح تلاش براي حساسيت زدايي و رضايت "دولت پنهان" براي پيشبرد اهداف است. توجه به اين مصالح دولتهاي دوزيست را مجبور مي كند در تركيب كابينه و سطوح مختلف مديريتي، امتيازهاي قابل توجهي به رقبا و منتقدان دولت بدهند. كاربست استراتژي حساسيت زدايي توسط دولتهاي دوزيست آنها را مجبور مي كند در حوزه‌های مختلف مديريتي با وجود نامزدهای قدرتمند و توانمند از نیروهای درجه دو استفاده شود. در نتيجه با اينچنين منش سياسي، دولتهاي دوزيست توان عمل به اصل شايسته سالاري را نخواهند داشت.
دولتهاي دوزيست ذاتا" دولتهايي با منش ضد اخلاق سياسي هستند. اين دولتها به رغم شعارهاي رنگارنگ و عوامفريبانه با هسته نظري مبتني بر سودجويي و هزينه گريزي نمي تواند وفاداري سياسي و عمل به تعهدات سياسي داخلي را كه بسياري از آنها به اخلاقيات متعارف متكي هستند  در دستور كار خود قرار بدهند. در نتيجه اينچنين دولتهايي هزینه قصور و اهمال در امور را به گردن جناح هاي ديگر می‌اندازد.
دولتهاي دوزيست بيشتر از روشنفكران دلسوز به شبكه توجيه گران نيازمند هستند. شبكه اي كه از روی عمد یا جهل تصویری وارونه از بخشی که در آن مسئولیت دارند به مسئولین رده بالای خود گزارش می‌کنند. این نسل نه تنها خود ضعف‌های مدیران رده بالای خود را به آنها گوشزد نمی‌کنند بلکه جاهلانه به کارکنان زیردست خود نیز یاد می‌دهند که وضعیتی واژگونه از نظام مدیریتی خود به تصویر بکشند.
دولتهاي دوزيست ذاتا" كند هستند چراكه وجود نيروهاي متضاد در بدنه مديريتي، ترمزي براي حركتهاي روبه جلو خواهد بود. به رغم فشار براي اعمال تغييرات، تغييرات چنداني در اين دولتها نمي تواند حادث بشود چراكه منش عملگرايانه و سودجويي جناحي موجب مي شود با مقاومت در برابر تغييرات، هسته امتيازبندي ها حفظ شود. تحكيم كننده اين رويه تيم رسانه اي دولت است. اين تيم واقعيتهاي روز جامعه را مبتني بر استراتژي حساسيت زدايي و منش عملگرايانه نمي تواند منعكس نمايد. در نتيجه سانسور و يا كمرنگ كردن و پررنگ كردن واقعيتها در آن استيلا خواهد داشت.
دولتهاي دوزيست در برابر رويه توهين و افتراي جناح هاي مخالف، حساسيت چنداني نشان نمي دهند. اما نه اين دليل كه سردمداران آنها افرادي صبور و معتقد به مماشات و تساهل هستند بلكه درست به اين دليل كه اهداف عملگرايانه و سودجويانه مهمتري دارند كه حساسيت آنها را در مقابل اين مسايل بسيار كاهش مي دهد.  
دولتهاي دوزيست به رغم انتقاد از رويه پوپوليستي ديگر دولتها، خود در عمل ادامه دهنده آن در قالبي متفاوت يعني "پوپوليسم پنهان" هستند. پوپوليسم پنهان در اينچنين دولتهايي با ايجاد فضاي سياسي پاراوکسیکال عملي مي شود. به اين شكل كه اين دولتها در برخی موارد به جای نقش «پاسخگویی» نقش «مطالبه گری و انتقادی» را ایفا مي كنند. اين فضاي پارادوكسيكال به دولتمردان كمك مي كند با ايجاد فضای انتقادی جدید در کشور از فشار جناح هاي منتقد بر خود بكاهند و با فرافكني افكار عمومي را به جهت هايي ديگر متوجه مي كنند.
اما در زير لايه همه اقدامات دولتهاي دوزيست اين نكته مهم نهفته است كه هسته مركزي دولتهاي دوزيست در پي آن است كه با تغيير تاكتيك در رقابتهاي آينده نيز شانس بيشتري براي برد داشته باشند. اما غافل از اينكه اين هسته با خاكستر كردن خميرمايه اصلي رقابت خود يعني اعتماد عامه ( اقشار مختلف مردم) و خاصه( احزاب و نخبه ها) ديگر شانسي براي پيروزي نخواهد داشت.
بگذارید پدرانه بنویسم!...
ما را در سایت بگذارید پدرانه بنویسم! دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : mirzamohammadi بازدید : 311 تاريخ : چهارشنبه 17 بهمن 1397 ساعت: 0:28